BRUCELLA CANIS BIJ DE HOND IN NEDERLAND
Inleiding
Onlangs zijn in Nederland honden positief getest op Brucellose. De honden waren voormalig zwerfhonden afkomstig uit Roemenië, Bulgarije en Kroatië. Brucellose is een ernstige bacteriële infectie die van hond op mens kan overspringen (zoönose). De bacterie is moeilijk te bestrijden, blijft na besmetting levenslang in het lichaam van de patiënt (mens en dier) en kan terugkerende klachten geven. Tot deze recente gevallen was in Nederland de bacterie nog nooit aangetoond.
Symptomen Brucellose bij de hond
De bacterie tast vooral de geslachtsorganen aan:
Drachtige teven kunnen aborteren of bevallen van dode of zwakke pups.
Hierna volgt vaak vaginale uitvloeiing. Dit kan enkele weken aanhouden.
Bij reuen worden zaadballen, bijballen en prostaat aangetast, wat kan leiden tot onvruchtbaarheid en erg pijnlijk kan zijn. Honden kunnen obsessief aan de balzak likken.
Honden kunnen ook ontstekingen krijgen van de tussenwervelschijven, gewrichten, lymfeknopen, ogen (uveïtis), hersenen en hersenvlies.
De eerste symptomen kunnen een week na besmetting optreden. Sommige geïnfecteerde dieren vertonen geen verschijnselen.
Symptomen Brucellose bij de mens
Het kan één week tot zeven maanden duren voordat een mens ziek wordt na besmetting met Brucella Canis.
Mensen kunnen vage klachten krijgen, vermoeid zijn, terugkerende koorts hebben, misselijk zijn, rillingen hebben, ’s nachts zweten en hoofdpijn hebben.
Besmetting
Brucella Canis wordt uitgescheiden via de urine, speeksel, ontlasting, neus-, oog- en vaginale uitvloeiïng. Rond de bevalling of abortus scheidt een besmette teef veel bacteriën uit. De bacterie zit in de (overleden) pup, het vruchtwater, de vaginale uitvloeiïng en de melk. Ook tijdens de loopsheid kan de vaginale uitvloeiing Brucella Canis bevatten.
Bij de reu kan sperma grote hoeveelheden B. Canis bevatten.
De bacterie kan tot meer dan 5 jaar na besmetting problemen veroorzaken en overgebracht worden op andere dieren of mensen.
Mensen raken besmet via slijmvliezen of kleine wondjes in de huid. Vooral mensen die in direct contact komen met teven na de bevalling of abortus en laboratoriummedewerkers lopen risico op een besmetting.
Bij verdenking op B. Canis wordt aangeraden de nodige hygiënemaatregelen te treffen (handschoenen, beschermende kleding, ontsmetten ruimten, etc.). Omdat de bacterie een zoönose is, je als mens ernstig ziek kan worden van deze bacterie, wordt het aanprikken / openen van het abces en bacteriologisch onderzoek sterk afgeraden.
Diagnose Brucella Canis
De diagnose is lastig, wordt aangetoond via laboratoriumonderzoek (vagina of voorhuid swab, onderzoek in bloed, sperma of urine) in een daarvoor gecertificeerd laboratorium. In Nederland is het laboratorium van Wageningen Bioveterinary Research (WVBR; voorheen CDI in Lelystad) het enige veterinaire laboratorium dat voldoet aan deze (BSL 3) voorwaarde en het is tevens het nationaal referentielaboratorium voor brucellose. De ziekte is aangifteplichtig. De dierenarts moet aangifte doen bij de NVWA.
Behandeling Brucellose hond
Een hond die de infectie heeft opgelopen kan worden behandeld met antibiotica (bijvoorbeeld doxycycline, gentamycine, streptomycine). Het is alleen zo dat met geen enkele behandeling de bacterie met zekerheid kan worden geëlimineerd. Honden die chronisch geïnfecteerd zijn kunnen bij stress weer besmettelijk worden voor andere honden. Vandaar dat er nader overleg noodzakelijk is bij een dergelijke besmetting.
Mensen die (mogelijk) besmet zijn met Brucella Canis worden preventief behandeld met antibiotica. Neem hiervoor contact op met uw huisarts / GGD
Aangifteplicht
Als de bacterie is aangetoond, moet de dierenarts of het laboratorium aangifte doen bij de NVWA.
Brucella Canis bij andere dieren
Honden zijn het enige reservoir voor Brucella Canis.